Stil.

De tijd staat even stil lieve blogvriendinnen.

Deze week is een week van verlies. Verlies van 3 familieleden.

Ik hoop dat de kinderen en broers en zussen vrede krijgen met deze verliezen.
Ondertussen gaat iedereen gezellig kerst vieren met gezin, familie, kinderen, familie.

Wij niet, bij ons is  kerst nooit meer compleet sinds ons kind ons heeft verlaten. Wist je dat je kunt scheiden van je ouders? Nee, ik ook niet.
Maar het is zoals het is.
Van een gelukkig gezin kun je zonder uitleg alle contact verbreken.
Dat gebeurt.
Inmiddels bijna 3 jaar geleden.

Dus voor ons geen vrolijk kerstfeest. Maar dagen met een zwart randje.
Gelukkig hebben mijn mannen hun werk en is het over een week weer voorbij.
De donkere dagen van kerst.

Komende week ga ik afscheid nemen van onze laatste tante van mijn vaders kant.

Lieve tante Marie is ongetwijfeld in de hemel, zei was echt de liefste tante die je maar kunt hebben. Altijd belangstelling, altijd lief, altijd vragen naar hoe het is.
Lieve tante Marie, rust in vrede.
Rust bij  uw man en uw kinderen. Dans in de hemel!

Dag lieve nicht Dina Foster, dag lieverd, wat fijn dat we elkaar nog wel hebben gezien na het overlijden van onze ouders, dat we toch ondanks de afstand elkaar in de armen hebben kunnen nemen.
Rest in peace dear Dina.

Rust zacht Anton, gelukkig heb je geen lange lijdensweg gehad. Ineens was je weg. Ongelofelijk maar waar.

3 mensen, 3 verschillende leeftijden, alle 3 op hun manier onmisbaar, als oma, moeder en vrouw, zus, tante, en broer.

Ik wens jullie hele fijne kerstdagen, hopelijk met allen die je lief zijn in vrede en harmonie.

Ooit vertelde iemand een verhaal over het ontstaan van tradities.
Kerst heeft als traditie dat familie bij elkaar komt om het leven te vieren.
Vier dit samen zolang het kan en geniet.
Voor je het weet is alles anders!

Dikke kus
Marianne..

Dag lieverd.
Dikke kus