Ha bloggers,
Twee weken later.
Nog steeds word er veel gebreid.
Een gekkenhuis eigenlijk.
Ik doe namelijk mee met de Sock Madness op Ravelry.
Sm is een contest waarbij je binnen een bepaalde tijd een paar sokken moet breien waarvoor jehet patroon krijgt op hét moment dat de wedstrijd start.
De qualificatie ronde ben ik door. Dat is fijn, ik kan nu een weekje aan mijn vest breien.
Nu word ik ingedeeld in een groep medebreisters van over de hele wereld, Australië tot en met Europa. Je wordt ingedeeld naar je snelheid, je kennis en je vaardigheid. Je breit dus straks met je griiep eenzelfde ooatroon en degene die de sokken het eerst klaar hebben mogen door.
Zo blijven er uiteindelijk een stuk of 10 breisters over die voor de prijzen gaan.
Nou is het zo sat wanneer je de tijdslimiet niet haalt, dan wordt je cheerleader. Dan doe je dus niet meer mee voor de wedstrijd, maar krijg je nog wel de patronen.
En ik kan vertellen, de patronen zijn echt stuk voor stuk heel bijzonder!
Ik ga dus niet voor de grote prijzen, dat snappen jullie vast wel, maar chearleader zou ik erg leuk vinden! Dus de volgende ronde begint zaterdag. Dan ben ik op vakantie ! Er gaat dus een vracht wol mee, dat wil je niet weten.
Ik heb voor elke sok de benodigdheden in een zipzakje gedaan, maar tot zaterssag brei ik aan mijn Rosina vest.
En aangezien ik niet weet hoeveel ik kan brei en, ik hoop niet veel, neem ik toch wat strengen mee.
Het ergste probleem is dat ik dus geen autobreiwerk heb. Ik heb nu geen sokken opstaan.
Dus heel misschien zet ik vandaag nog een autowerkje op, het vest my girlfriends cardigan .
Ook een patroon van Ravelry. Of ik neem de strandsjaal mee voor in de auto, een fair isle omslagdoek.
Keuzestress noemen de breisters dat.
Dit us de qualificatie sok
Dit is de kraag van Rosina
Nou we gaan het zien.
Fijne zondag.
Liefs
Marianne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten