Manlief is werken vandaag.
Dus ik had het voornemen om mijn jurk te gaan naaien.
Tot ik op mijn naaikamer kwam.
Acuut heb ik mijn plan verandert. Wat een puinhoop.
Ik leg het even neer, oh leg maar even neer. En dat steeds weer vanaf de winter. Ken je dat?
De verzamelwoede van de afgelopen 35 jaar kwam me te staan op een overvolle kamer. Ik? Ja ik!
Sjonge zeg. Ik kan wel een winkel beginnen.
Nou dat doe ik dus nuet, maar ik ben wel het eea aan het verkopen.
Borduren, ik doe het nooit meer. De garens bewaar ik voor het quilten, hoewel ik niet verwacht ooit nog zoveel draad weg te werken....
Soms koop je een boek met de intentie om die quilt te gaan maken. No way, mijn interesses veranderen.
Haken, voor kinderen? Nooit meer.
Alles moet weg.
Dankzij Facebook is er al veel verkocht, dat schirt op.
Mijn kamer is glad, maar ik ga of de vuilnisbak blij maken, of nog meer verkopen. Dat ligt aan de kwaliteit.
Ja ach, die kast met sokkenwol hè, die raakt niet leeg, maar dat us nietverg hoor.
Shetlandwol. Daar moet ik nog wat mee. Restjes... veel restjes van tassen, sjaals.
Ach, als ik nou 100 word en dan... dan hoop ik dat alles op is.
Fijne dag!
Liefs
Marianne
Deze is ook te koop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten